Eerst even vermelden dat mijn verhaallijn niet echt chronologisch verloopt. Na Wanaka ben ik naar Queenstown vertrokken, maar hier heb ik in een "split-shift" verbleven. Dus eerst een paar dagen Queenstown, dan naar Te Anau, terug Queenstown, nadien een paar dagen Dunedin, en nu weer een dagje Queenstown. Dus ik bezorg jullie eerst de Te Anau en Dunedin verhalen en als laatste Queenstown. Kwestie van een beetje mee te zijn met mijn geweldige logica hé ;-)

Duuus ... Dunedin!

Wat een heerlijke 2 dagen heb ik hier beleefd. Er is een cliché dat zegt dat hoe minder je verwacht, hoe beter het resultaat is. Ze zijn er om bewaarheid te worden ... Toen ik mensen vertelde dat ik naar hier zou komen waren de meningen verdeeld. De ene was laaiend enthousiast maar het merendeel was niet zo positief over deze stad. Ik dacht dus, laten we dat maar zelf even gaan uitzoeken! Een weekje later was ik onderweg naar "het Schotland van het zuiden" en dé studentenstad.

Dunedin, de Keltische naam voor Edinburgh, werd in 1848 gesticht door de Free Church of Scotland. Al kuierend door de stad wordt dit al snel duidelijk, gezien de Schotse architecturale invloeden die je terugvindt in de vele gebouwen en kerken.

Als dé studentenstad zijnde vond ik dat hier nogal weinig studenten rondliepen. Zo, gaan die flink naar de les dacht ik ... niet veel later kwam ik te weten dat het nieuwe semester nog niet terug gestart was. Vandaar dus de lege studentenstad! Áls de studententoevlucht terug begint scheelt dit toch zo een kleine 30.000 mensen. Was ik even blij dat ze nog vakantie hadden :-)

Desondanks de 4 uur durende busrit, heb ik hier een heerlijke eerste dag gehad. Allereerst had ik een zalige taxichauffeur. Grappige man en we hadden een tof gesprek. Aangekomen aan mijn hostel moest ik eigenlijk 14nzd betalen. Hij vroeg of ik een paar dollar munten had. Ik had 4 X 1nzd munten... dat was wel genoeg voor hem, omdat hij mij zo een toffe en eerlijke dame vond. Alweer een prachtig persoon ontmoet en een paar dollar bespaard voor een glaasje wijn. Mooi toch :-)

Ingecheckt in m'n hostel, daterend van 1870 en de voormalige bisschopswoning. Een erg mooi pand met een rijke geschiedenis en een gezellige en warme sfeer uitstralend.

Dan ben ik de stad een beetje gaan verkennen, naar het historische treinstation gewandeld, genoten van de mooie architectuur en op zoek gegaan naar de street art die hier te vinden is in een bepaalde wijk van de stad. Ik had er een soort zoektocht van gemaakt voor mezelf. Je moest overal om je heen kijken want de prachtige graffiti was op de grote gebouwen te vinden maar ook op muren in de kleinste en meest onverwachtte hoeken en straten. Ik voelde me net een klein kind en liep hier alweer rond met een "big smile" op m'n gezicht! Weet je nog mama, dat ik vroeger een graffitimuur op mijn kamer wilde? Dat bedoelde ik dus hé ... :-)

Voor de tweede dag had ik me gewaagd aan 1 van de georganiseerde bustours naar de Otago Peninsula. Een schiereiland met mooie stranden, groene heuvels en ruige rotsen waar de "bevolking" vooral bestaat uit zeeleeuwen, de erg zeldzame Yellow-Eyed Penguins, zeehonden, tientallen verschillende vogelsoorten, albatrossen, ... Eens op de bus werd ik vergezeld door 2 toffe gidsen die een heel erg aangename, entertainende en bijna poëtische manier van vertellen hadden. Het is een gave! Alsook door een aantal Amerikanen en nadien gebleken erg fanatieke vogelliefhebbers. De vele whooooo's, aaaaaarhhh's en oooh mhyy goood how amaaaaazing's waren amper bij te houden!

Met m'n verrekijker in de hand doorkruiste ik het Otago schiereiland :-)

It was one big happy animal family and I was a big happy girl!

Ik werd pas opgehaald om 15u30 dus had nog de hele ochtend / middag om naar de botanische tuinen te gaan en de universiteit te gaan bezoeken. De eerste uni van NZ en door zijn mooie architectuur zeker een bezoekje waard.

Dunedin staat zelfs in de "the Guinness Book of World Records", met de stijlste straat van de wereld, Baldwin Street!

Zo, geniet van de foto's en tot later maar weer!

Kus.