Als je het vorige verhaal gelezen hebt, dan weet je ook hoe mijn eerste dag op Gili T. eruit zag. Naast de zonsondergang te hebben gezien vanuit mijn beanbag, heb ik er niet veel meer over te vertellen :-)

Gili T. is 1 van de 3 Gili-eilanden, samen met Gili Meno en Gili Air. Gili T. is het grootste en staat vooral bekend om zijn vele restaurants, bars en danscafés, kortom het feesteiland. Dat feesten heb ik even lekker aan mij laten voorbij gaan, voor alle duidelijkheid. Ik heb dit eiland vooral gekozen omdat ik een beetje bang was dat de andere iets te rustig zouden zijn. De andere 2 worden vooral bezocht door honeymooners (maybe, one day) en verliefde koppeltjes. Daar had ik geen nood aan :-) Op geen enkele van de 3 eilanden zijn gemotoriseerde voertuigen toegelaten. De enige mogelijkheid om je hier te verplaatsen is te voet, met de fiets of met paard en kar. Lekker terug in de tijd :-)

Het waren 2 heerlijke dagen. Rustig. Ik heb hier menig uurtjes gespendeerd in de vele healthy foodbars en aan het strand, met een cocktail voor mijn neus. Een beetje gesocialized met de toeristen en locals. De laatste dag was gevuld met in de voormiddag een snorkeltrip langs de eilanden. Ik heb de meest kleurrijke vissen gezien, in alle vormen en maten, en met zeeschildpadden gezwommen! Enfin, zij zwommen, ik ging erachteraan en zij zwommen weg. Zoiets was het ongeveer :-) In de namiddag heb ik hier een beetje rondgetoerd met de fiets. Met een grote glimlach op mijn gezicht, al wuivend naar de mensen aan het werk en de passanten. Zij moesten vast denken dat ik nog aan de "mushrooms" zat :-) Dat was het niet, het was gewoon "pure happiness"! Iedereen is hier zo vriendelijk, je wordt begroet en ze komen graag een babbeltje slaan. Ongelooflijke mensen!

Nadien waren mijn laatste 3 dagen aangebroken op Bali. 1 in Sanur, vooral omdat ik die dag geen zin had om nog te ver te moeten rijden en om nog 1 keer de zonsopkomst te zien (ik had gelezen dat het hier best mooi was). De laatste 2 nachten waren voorbehouden voor Echo Beach, in Canggu. In dit surfersparadijs had ik een fancy resortje geboekt, om in "schoonheid" af te sluiten (alsof de laatste maanden nog niet mooi genoeg waren). Je raadt nooit waar ik de voorlaatste dag nog terug naartoe gegaan ben. Naar Seminyak, of all places! De plaats dat ik als eerste had bezocht na aankomst in Indo, en waar ik zo snel mogelijk weg wilde. Maar ik had nog souveniers nodig. En een extra handbagage om al die souveniers te kunnen meebrengen (écht!). En een nieuwe Balinese broek. Dezelfde maar zonder scheuren hahaha!

Na 2 weken Indonesië was het tijd om terug naar Sydney te gaan, om van daaruit een dag later mijn vlucht naar huis te nemen. Vandaag dus. Binnen 4 uurtjes ...

Ik heb de voorbij 4 maanden toch ook een aantal zaken gemist en ik kijk er bij deze naar uit om:

- mijn tanden te poetsen met mijn elektrische tandenborstel

- in mijn waanzinnig, overdreven heerlijk bed te slapen

- een lekker potje te koken in mijn eigen keuken

- naar de kapper te gaan

- verse bloemen te zien op mijn aanrecht

- te knuffelen met mijn dikke kat

- een film te zien, languit in de zetel (al moet ik eerst terug een tv kopen, bedenk ik me)

- protjes te laten zonder erbij te moeten nadenken of er iemand bij mij op de kamer ligt (nee, grapje) (of nee, toch niet) ;-)

- mijn was te doen met warm water en heerlijk fris naar bloemetjes ruikend wasmiddel

- terug te gaan trainen

Maar waar ik het meeste naar uitkijk, en waarbij al het bovenste in het niets valt, is om mijn lieve vrienden en familie terug te zien. Alle mensen die in mijn hart zitten, groot en klein. Jong en oud.

Bij deze zit ik aan het einde van mijn verhaal, klaar om naar huis te gaan (of misschien ook niet, gezien de vele tranen die ik vandaag al gelaten heb). Tijden van komen en tijden van gaan. Happy endings and new beginnings.

Ik heb een prachtige tijd gehad en zou het zo opnieuw doen. 4 maanden gevuld met nieuwe ervaringen en ontdekkingen. Ik zou er nog zoveel over kunnen vertellen, over wat het voor mij betekend heeft, maar ik ga het hierbij laten. Woorden schieten te kort ... ik neem het mee in mijn hart.

Dank je wel. Thanks. Terima Kasih.

Tot snel.

Vie.