Een aantal verhalen kort op elkaar. Zalige wifi in de bib van Gisborne. Jammer genoeg heb ik hier niet veel zon gezien, desondanks er het meeste zonuren zouden zijn in Gisborne. Van de 3 dagen dat ik hier was heeft het 2 dagen geregend. Alleen maar goed voor jullie want zo hebben jullie veel leesvoer ... :-)

Wkakatane is een klein dorpje en mijn eerste tussenstop onderweg naar de "zonnige" Oostkust. Er bestaat een Maori legende die zegt dat toen de Maori hier aankwamen de mannen aan wal gingen en de vrouwen bleven wachten in de kano. Toen de kano begon af te drijven nam Wairaka, de dochter van de kapitein, de peddels vast, desondanks dit verboden of taboe was, en begon de peddelen. Ze riep "Kia whakatane au i ahau!", wat zoveel betekent als "ik zal me gedragen als een man!" De andere vrouwen volgden haar voorbeeld en dit dorpje kreeg de naam Whakatane - "mannelijk zijn". Ooooooooh .....

De eigenlijke reden van mijn 3 daagse tussenstop hier is het kunnen bezoeken van White Island, de bekendste en meest actieve vulkaan van Nieuw-Zeeland. Het is dus heel simpel een eiland dat bestaat uit deze vulkaan, met een hoogte van 321meter boven water en een totale hoogte van 1600meter. In het begin van de 20ste eeuw werd er zwavel gewonnen. In 1914 kwamen alle mijnwerkers om het leven bij een uitbarsting. Begin jaren '30 stopte de zwavelwinning voorgoed maar de restanten van deze mijn zijn nog wel zichtbaar. Alweer een mooi stukje geschiedenis ...

Een bezoek aan deze vulkaan is heel erg afhankelijk van het weer. Mijn boeking werd dan ook 2 keer geannuleerd wegens te slecht weer, maar derde keer goeie keer ... fieuw! Mijn geduld werd alweer beloond met een unieke activiteit. Rondwandelen op een actieve vulkaan, gepakt en gezakt met de nodige uitrusting en een verzameling van te volgen veiligheidsvoorschriften. Ik ben braaf geweest én voorzichtig, ik heb ze gevolgd deze keer haha!

Tijdens de 2 dagen wachten heb ik een beetje rondgehangen, door het stadje gewandeld en een wandelroute gevolgd. Het was mijn bedoeling een 3 uur durende route te volgen. Gezien mijn geweldige gevoel voor oriëntatie is het een 6 uur durende wandeling geworden en achteraf gebleken 1 voor gevorderden van 18km lang, genaamd "Ng? Tapuwae o Toi Scenic Track". Dus in mijn hoofd ben ik een gevorderd wandelaarster, alleen begrijpt mijn lichaam dat nog niet zo goed (lees: stijven benen en pijnlijke voetjes) :-)

Ik vond het heel erg fijn de 3 dagen dat ik hier verbleven heb. Dit was onder andere te wijten aan mijn zalige Airbnb verblijfplaats bij een lieve dame en haar dochter. Ik had m'n eigen kamer met dubbel bed, een nachtlampje, 2 stopcontacten aan mijn bed, ruimte zat, een badkamer mét bad en een overvloed aan douchezeep, badschuim, shampoo, conditioner, crèmekes, een haardroger, ... Waan-zin-ni-ge luxe na meer dan 3 weken gedeelde kamers in hostels :-)

Nog een andere reden is omdat mij hier, raar maar waar, een enorm gevoel van geluk en dankbaarheid overviel. Dankbaar omdat ik in de mogelijkheid ben dit allemaal te kunnen beleven en vooral omdat het me mogelijk gemaakt werd door een aantal mensen. Mogelijk door zij die ik nog kan bedanken maar vooral door mensen die ik jammer genoeg niet meer in mijn leven heb. Ik draag ze meer dan ooit mee in mijn hart ...

Ik ben blij dat ik gesteund word door mijn lieve familie en vrienden, dat er zorg gedragen wordt voor mijn "thuisbasis" en dat er mensen zijn die op me wachten en blij zullen zijn als ik weer thuis kom.

Ik kom hier tot rust, doe zalig leuke en unieke dingen, zie prachtige wonderen der natuur, ik ontmoet zoveel verschillende mensen en de mentaliteit hier is iets waar wij Europeanen nog heel veel van kunnen leren. Ik ben blij met de keuzes die ik gemaakt heb de voorbije weken en maanden. Sorry Jan, je bent nog steeds de beste (ex-) baas die er bestaat haha!

Dus je ziet ... ik geniet met volle teugen, ook al zijn er misschien momenten of dagen dat sommige dingen wat tegenslagen. Miss Kiwi komt nog niet naar huis!

Oh ja, er was hier in Whakatane nog een "kleine" aardbeving van 5.3 op schaal van richter. Het heeft het nieuws (gelukkig) niet gehaald bij jullie maar dat wilde ik nog even kwijt. Te spannend om niet te vernoemen ;-)

"wat heb ik geleerd de voorbije dagen"

- bij een aardbeving moet je naast je bed gaan liggen en wachten tot je "uitgeschud" bent.

- de mensen zijn hier buitengewoon vriendelijk. 2 voorvallen die ik graag met jullie deel:

Bij mijn wandeling (die lange ja) stond ik even stil om op mijn kaart te kijken. Stopte er een wagen om te vragen of alles ok was en of ik hulp nodig had. Mijn antwoord was: no, I'm fine thanks. Wist ik veel toen! :-)

Bij mijn aankomst in Gisborne werd ik "gedropt" aan het infocentrum. Ik vroeg de weg naar de hostel en omdat ik er goed gepakt en gezakt stond en het best nog een stukje wandelen was heeft de lieve dame me weggebracht met haar wagen. Ze heeft me ook nog een hoop kiwi's en avocado's meegegeven. Haar ouders, die ze eigenlijk kwam ophalen, wilden met plezier even wachten!

- ik heb hier al meer gewandeld de voorbije 3 weken dan het laatste half jaar in België :-)

- de weersvoorspellingen in NZ zijn nutteloos. 4 seizoenen in 1 dag zeggen ze hier ...

- de laatste uitbarsting van de vulkaan was in september 2016

Nu laat ik jullie even. Tot later!

Kus!