Hi peeps!

Mijn vorige verhaal heb ik afgesloten met te vermelden hoe mooi het hier is. Het is hier heerlijk, superchill en wondermooi. De pracht van deze regio komt ons tegemoet van zodra we de westelijke kant van de zuidelijke alpen verlaten en onszelf meer naar het centrum begeven, oftewel de Otago regio binnenrijden. Je komt net in een heel andere wereld terecht en je ervaart meteen weer een heel ander gevoel. Van tropisch regenwoud, besneeuwde bergtoppen en gletsjers naar de heerlijk warme temperaturen van Wanaka en Queenstown.

Wanaka is het vakantieplaatsje van de locals en wordt ook wel eens het kleine zusje van Queenstown genoemd. Wanaka en zijn omgeving is niet alleen prachtig om zien, je kan hier ook heel veel activiteiten en daguitstappen maken en halsbrekende toeren uithalen. Ik laat het voorgaande lekker aan mij voorbij gaan (lees: ik ben niet gemaakt om uit een vliegtuig te springen noch om aan een bungeekoord te gaan hangen of te gaan canyonswingen tussen 2 kliffen). Het meest "avontuurlijke" dat ik hier gedaan heb is meegevlogen met een Cessna, bestuurd door m'n maatje Joep, en een al even grote leek als ik. 7 schietgebedjes later stonden we weer veilig aan de grond. Hij heeft dat top gedaan en ik ook, het fotografiegedeelte dan toch :-) Het was een superleuke ervaring en zo ook weer eens wat anders. Het begint zo onderhand wel wat saai te worden hier .... nooooooot, muhahaha!

De dag nadien zouden we een wandeling gaan maken naar Roy's Peak. Aangeraden door de buschauffeur en we hadden er wel eens over gehoord dat het een mooie wandeling was. Vraag me niet waarom,maar ik dacht dus dat het een wandeling zou zijn van een paar uur langs het meer en mooie paden, beetje naar boven en beneden ... Het werd immers voorgesteld als een "leuke" wandeling die we zeker moesten gedaan hebben, stevig en lang maar leuk! Dus wij de dag nadien onderweg. In al mijn euforie had ik de anderen nog gezegd dat ze hun zwemgerief moesten aandoen of meenemen want we zouden wel eens een sprong in het meer kunnen wagen. Ik had mijn gewone sportschoenen aan, nog net niet mijn flip flops meegenomen ... daar aangekomen zagen we pas waar we aan gingen beginnen. Niemand, maar ook niemand, was hierop voorbereid. De enige die wist wat er ging komen was wijselijk in Wanaka gebleven (slimme Jim). Een "leuke" wandeling van 16km (dat tot daaraan toe, een hapje tegenwoordig) maar wel 8km klimmen tegen een stijgingsgraad waar mijn benen niet klaar voor waren op dat moment. Een kleine 1600meter naar boven en dan dezelfde weg terug naar beneden. Leuk! De volgende keer dat iemand zegt "laten we een leuke wandeling gaan maken" denk ik dat ik toch eerst even ga controleren waar we eigenlijk naartoe gaan :-) Anyway, een rijkelijke stroom van scheld- en vloekwoorden later en na de mentale en fysieke strijd gewonnen te hebben waren we boven. En natuurlijk, het zicht was adembenemend ... daar doen we het uiteindelijk toch voor hé. En ja, ook nog steeds voor die Kim Kardashian butt!

Platte rust aan het meer was de invulling van mijn dag nadien. Als ik nog maar aan iets anders dácht, kwamen al mijn spieren en vezels in mijn lichaam al in opstand :-)

Verder heb ik hier wat rondgehangen in het stadje, ijsjes en de wereldberoemde pies gegeten, fietstocht gedaan en wijngaarden bezocht met mijn partner in crime Lotte, gaan dansen, of toch een poging tot want het uitgaansniveau hier is nogal lachwekkend en niet aangepast aan mijn normen, ...

Dus ook met nieuwjaarsavond was het redelijk rustig. We hebben lekker gekookt, naar het podium geweest aan het strand waar een liveband speelde, beetje gaan dansen, vuurwerk gezien, ... Nothing fancy. Maar het was goed zo, het had niet anders gehoeven. Geen verwachtingen noch verplichtingen. Gewoon zien wat de dag/avond bracht en genieten van alles en iedereen rondom mij. Heerlijk simpel ... !

Toen ik hier moest vertrekken vond ik het best jammer. Ik had hier een heerlijke tijd gehad en ook de hostel was top. Maar zo gaat dat als je aan het "backpacken" bent natuurlijk. Er wachten nog vele andere prachtige plaatsen op mij om ontdekt te worden. Zoals ik ervaar nu met Queenstown (want ik ben hier ondertussen alweer 3 dagen) en morgen vertrek ik voor een paar dagen richting Te Anau, om de Doubtful en Milfourd Sounds te gaan ontdekken. Ongetwijfeld ook weer unieke staaltjes natuur die NZ te bieden heeft ...

Aangezien mijn "gang" mijn verhaal ook zal lezen wil ik graag een speciale vermelding doen :-)

Lieve Floor, Lotte, Jim en Joep, het was heerlijk reizen met jullie en zo ongelooflijk fijn jullie te leren kennen. Ons verhaal is nog niet ten einde, want we zien elkaar sowieso nog op een Amsterdams festival en in "toeters en bellen" voor de afterparty. Tot dan, niet vergeten ... beter een paal op je kop dan een kurk in je gat, het is al kwart na tien en er is geen hol te zien, lang leve de microgolfoven én tequila is het antwoord ... op alles ... ! I love you guys! :-)

Voor de anderen heb ik nog een klein "kwisvraagje". Aangezien ik de gezondheidsapp recent ontdekt heb op mijn gsm (echt waar, zo een held ben ik dus met de nieuwe technologie haha), weet ik hoeveel km ik ongeveer gewandeld heb hier in NZ. Ik viel bijna van mijne stoel ... :-) dus, wie kan raden hoeveel km of er het dichtste bij zit, krijgt iets lekkers van mij als ik terug thuis ben. Wat hangt af van wie er wint hahahaha! Pinky promise! Shoot!

Later!

Kiss.